Black Mantle

Δεν υπάρχει πλεόνασμα ή έλλειμμα στην επικοινωνία. Υπάρχει μονάχα μια πρωτογενής ανάγκη να προβληθείς εκτός… να υπάρξεις αλλιώς… να σημάνεις κάτι με την ύπαρξή σου… η μουσική σου να ακουστεί από άλλα αυτιά… ο λόγος σου να σαρκωθεί σε άλλα χείλη… το χτυποκάρδι σου να δονήσει κι άλλα στήθη… όμως, υπάρχει κι εκείνο που απλά αποκαλώ ‘Ο Μαύρος Μανδύας της Ύπαρξης’… είναι μια θεώρηση του Αχανούς, είναι ένα πρίσμα, είναι πάνω από μια αίσθηση και μια διαίσθηση, το άγγιγμα του Απείρου στην Ύπαρξη… είναι η εσωτερική, εγκατιαία δόνηση του είναι… είναι ο Λόγος που νοηματοδοτεί το βίο… ο Μανδύας δεν είναι πραγματικός αλλά είναι απόλυτα αληθινός… Περπατάς κάθε μέρα μαζί του… κοιμάσαι και ξυπνάς και ανασαίνει μαζί σου… Ο Μανδύας δεν είναι ψηλαφητός αλλά είναι υπαρκτός… Σε συνοδεύει στα ονειρικά σου πετάγματα και στις εφιαλτικές σου πτώσεις… στην πίστη και στην αποστασία σου, στην ενθύμηση και την αδράνεια, στον πλουτισμό και την αφαλάτωσή σου… στην υπερχύμωση αλλά και την απομύζησή σου… Ο Μαύρος Μανδύας είναι η φωνή του Αχανούς… σου μιλά και σπάνια τον καταλαβαίνεις… τον αντιλαμβάνεσαι, τον νιώθεις αλλά δεν τον χωροβατείς, δεν τον τοπογραφείς, δεν έχεις γνώση του ανάγλυφού του…
Ο Μαύρος Μανδύας είναι το Βλέμμα. Μπορεί να μην το ξέρεις αλλά γεννήθηκες με οφθαλμούς αλλά χωρίς Βλέμμα. Γεννήθηκες με κοίταγμα αλλά όχι με Βλέμμα. Το κοίταγμα σε τυφλώνει, το Βλέμμα σου αποκαλύπτει. Το κοίταγμα είναι η πρώτη επαφή με το Ψεύδος, το Βλέμμα είναι η Απόλυτη Θεώρηση του Μυστικού Θεάματος.
Μπορεί να μην το ξέρεις αλλά είσαι προορισμένος να βιώσεις τον Μανδύα και να αποκτήσεις το Βλέμμα.
Μονάχα που αυτό απαιτεί όλη σου την προσοχή και όλη σου την ενέργεια.
Κι αυτό είναι έργο μυητικό και η επίτευξη δύσκολη. Η οδός στενή και τεθλιμμένη. Ο ανάβατος τραχύς.
Κι όμως, ο δρόμος είναι μπροστά σου.
Όλη σου τη ζωή τον κοιτάζεις.
Τώρα είναι η ώρα να τον Δεις!